Πολλά έχουμε ακούσει για τις επενδύσεις σε αυτή τη χώρα. Έρχονται, ήρθαν, θα έρθουν, ότι μετανάστευσαν παρανόμως με φουσκωτό από τη Τουρκία. Η νεοελληνική γελοιότητα συναντά την μεταπολιτευτική ανικανότητα και το αποτέλεσμα είναι όλα όσα έχουμε ακούσει.
Το κυρίως πιάτο στο τσιμπούσι των επενδύσεων, είναι ο χώρος του παλιού αεροδρομίου στη περιοχή του Ελληνικού. Ναι εκείνον τον χώρο στον οποίο οι “φιλάνθρωποι” είχαν βάλει τους “επενδυτές”. Αλήθεια είναι ότι ο αρμόδιος υπουργός στηρίζει πολύ την πολιτική τέτοιων επενδύσεων. Καμαρώνει ότι οι μπουλντόζες θα μπουν στο Ελληνικό σε τρεις μήνες περίπου.
Οι επενδύσεις δεν είναι κάτι κακό. Κακό είναι το ξεπούλημα, κακό είναι όταν το ξεπούλημα παρουσιάζεται ως επιτυχία. Σε όλα όμως χρειάζεται μέτρο. Οι κυβερνώντες όταν ακούνε για ξεπούλημα, βάζουν μέτρο σε ένα μόνο πράγμα: στο ίδιο το μέτρο! Χωρίς συστολές ή περιορισμούς έχουν καταστήσει διαθέσιμο προς τους ξένους, οτιδήποτε μπορεί να παρουσιαστεί ως επένδυση. Όλα αυτά με το άλλοθι των νέων θέσεων εργασίας που θα δημιουργηθούν… Θέσεις εργασίας που δεν δημιούργησαν οι ίδιοι φυσικά ως όφειλαν.
Ας επιστρέψουμε όμως στο Ελληνικό. Χώροι πρασίνου, εμπορικά κέντρα, ξενοδοχεία, ουρανοξύστες, γραφεία και φυσικά…καζίνο!
Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος οικονομολόγος ώστε να γνωρίζει ότι τα μεγάλα έργα τονώνουν την οικονομία. Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος ιστορικός ώστε να γνωρίζει, ότι τα μεγάλα οικοδομικά έργα αποτελούν μαρτυρία μεγαλείου και ισχύος.
Ο Γεωργιάδης είναι αλήθεια ότι δεν παρομοίασε το καζίνο με τον Παρθενώνα, αυτές είναι αριστερές παρερμηνείες για αντιπολίτευση επιπέδου ΣΥΡΙΖΑ.
Θέλησε ο Γεωργιάδης να μας πει ότι το έργο στο Ελληνικό θα αποτελέσει σύμβολο μιας νέας εποχής, όπως η Ακρόπολη των Αθηνών στα χρόνια του Περικλή. Κακή σκέψη…
Η Ακρόπολη, το πνευματικό Έβερεστ της Οικουμένης, όπως την αποκαλούσε ο Λιαντίνης, δεν μπορεί να αναφέρεται ούτε ως παραπομπή.
Ο Ιερός Βράχος δεν υπήρξε μόνο σύμβολο ισχύος, ευμάρειας ή καλλιτεχνικής άνθισης.
Η Ακρόπολη μαρτυρά την εμφατική εκδήλωση του πανανθρώπινου πολιτισμού. Τίποτε τελειότερο δεν μπορεί να οικοδομηθεί από τον άνθρωπο. Το μόνο που κατάφεραν οι επόμενοι είναι απλά να προσπαθήσουν να την αντιγράψουν. Μάλιστα διαβάζουμε ότι κάποια κτίρια στο Ελληνικό έχουν ως πηγή τις Καρυάτιδες…
Οι Καρυάτιδες, οι κόρες από τις Καρυές της Σπάρτης ενέπνευσαν αρχιτεκτονικά τους επενδυτές… Στην επίδειξη πλούτου που θα προχωρήσουν οι επενδυτές, θα χρησιμοποιήσουν ως πηγή έμπνευσης γυναίκες από την Λακωνική Γη, η οποία δίδαξε την απλότητα, τη λιτότητα και την άρνηση στο κάθε τι το περιττό. Τι ειρωνεία… Έργα σημαντικά για μια οικονομία αλλά χωρίς πνευματική πτυχή, δεν μπορούν να στέκονται απέναντι στην Ακρόπολη ή την Σπάρτη σε καμία περίπτωση.
Ο πολιτισμός μας έχει εμπνεύσει χιλιάδες καλλιτέχνες ανά τους αιώνες, στις μέρες μας εμπνέει και επενδυτές.
Αυτός είναι ο κόσμος τους…
Όσα όμως οικόπεδα και αν παραχωρήσουν, όσα λιμάνια και όσα αεροδρόμια, ο πολιτισμός δεν πωλείται. Η Ακρόπολη, η Σπάρτη, οι Δελφοί, η Μακεδονία, η Κρήτη θα είναι πάντα αναγνωρίσιμες μέσω του πολιτισμού και ο πολιτισμός αυτός θα είναι πάντα Ελληνικός…
Μιχάλης Τάντης