Ορισμένες φορές, φαίνεται να μην συνειδητοποιούμε ουσιαστικά εκείνο το οποίο όλοι μας κατά τα άλλα παραδεχόμαστε: ότι δηλαδή ζούμε σε μια εποχή καθολικής παρακμής. Είναι σαν η πτώση να έγινε συνήθεια και η επισήμανση της, πλεονασμός. Φαίνεται δηλαδή, να μην συνειδητοποιούμε πόσο χειροπιαστά μας επηρεάζει το περιβάλλον, στην καθημερινή μας ζωή, στον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε, στον τρόπο που ενεργούμε και λαμβάνουμε αποφάσεις.
Αδυνατούν ορισμένοι από εμάς, να σκεφτούν έξω από τα πλαίσια που άλλοι έχουν από τα πριν θέσει. Κι έτσι ενώ πιστεύουν ότι οικοδομούν κάτι υγιές, το μόνο που συμβαίνει είναι να διατηρούν το ήδη σαθρό οικοδόμημα. Εκείνο όμως που αρχικά χρειάζεται είναι να γκρεμίσουμε. Πριν από οτιδήποτε άλλο.
Νόρμες και κανονικότητες έρχονται για να ποδηγετήσουν την σκέψη μας, για να μας κλείσουν μέσα σε στεγανά απ’ τα οποία χρειάζεται μια πραγματική κάθαρση για να αποδράσει κανείς και να διαφύγει της χειραγώγησης.
Το ευτύχημα είναι ότι προερχόμαστε από μια ιδεολογική κατεύθυνση που γεννήθηκε για να είναι αντιδραστική, για να δυναμώνει μέσα από την διαρκή αμφισβήτηση και αυτοαμφισβήτηση. Έτσι λοιπόν, υπάρχουν έστω και σε μικρό βαθμό οι προϋποθέσεις για να δημιουργηθεί και να πλατύνει ένα εθνικιστικό κίνημα αντι-εξουσίας.
Οι θεσμοί, οι μηχανισμοί ανάδειξης της εξουσίας, οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ, δεν πρέπει να θεωρούνται ως κάτι το δεδομένο, που βρίσκεται σε ένα αμετακίνητο, απρόσβλητο βάθρο, αλλά αντίθετα, θα πρέπει συνεχώς να πασχίζουμε για την μείωση της σημαντικότητας τους. Αν όχι σε ρεαλιστικό επίπεδο, τουλάχιστον σε ψυχολογικό. Η επαναστατική πράξη, προϋποθέτει την επαναστατική νοοτροπία.
Κάθε κατεστημένη φόρμα πρέπει να αμφισβητηθεί, κάθε στέρεα ιδέα να αποδομηθεί, κάθε δομή να αποσυντεθεί. Πρώτα μέσα μας, αναφορικά δηλαδή με την σημασία και την προτεραιότητα που εμείς οι ίδιοι της δίνουμε, και έπειτα έξω από εμάς κατά την άρθρωση του νέου πολιτικού λόγου.
Η συνδιαλλαγή με το παλιό οδηγεί αναπότρεπτα στην αφομοίωση από αυτό. Ας μην τρέφει κανείς αυταπάτες «ομαλής μετάβασης». Η μόνη ρεαλιστική επιλογή είναι ο αντικομφορμισμός και η συνεχής ριζοσπαστικοποίηση.
περισσότερα
Επιχείρηση Βαλκυρία, ογδόντα χρόνια μετά
επιμέλεια κειμένου Ν. Αγαπηνός Πριν από ογδόντα χρόνια σχεδιάσθηκε η Επιχείρηση Βαλκυρία, η επίθεση στον Χίτλερ που θα μπορούσε να...
Oswald Spengler: είναι δυνατή η επίτευξη της παγκόσμιας ειρήνης;
Το ερώτημα για το αν είναι δυνατή ή όχι η επίτευξη παγκόσμιας ειρήνης, μπορεί να απαντηθεί μόνο από κάποιον γνώστη...
Κυκλοφόρησε το νέο 10ο τεύχος της Ανάκτησης!
Μπορεί ένας πίνακας να κρύβει πίσω του τρεις ιστορίες από τον πόλεμο, την ιατρική, την πολιτική και βέβαια την τέχνη;...
Ένα κείμενο απλό, αληθινό, που χρειάζεται σκέψη
του Gabriele Adinolfiμετάφραση: Κωνσταντίνος Μποβιάτσος Ας διδαχθούμε από το μάθημα των γαλλικών! Αντί να αφήνουμε τον εαυτό μας να κουνιέται...
Επιτέλους ακούσαμε το «Alexander the Great» στην Ελλάδα! (video)
Σε κάθε επίσκεψη των Iron Maiden στην χώρα μας «πάγιο αίτημα» του κόσμου ήταν να ακουσθεί το “Alexander the Great”...
Οι οπαδοί ενάντια στην κατοχή (video)
Τρεις μεγάλοι σύνδεσμοι οπαδών στην Κύπρο συμμετείχαν στις αντικατοχικές εκδηλώσεις με αφορμή την συμπλήρωση πενήντα ετών από την εισβολή των...