Στις 29 Απριλίου 1975 πεθαίνει στο νοσοκομείο του Μιλάνο, ο 18χρονος νεαρός συναγωνιστής Sergio Ramelli, μέλος του Εθνικιστικού Ιταλικού Κινήματος MSI.
Είχε χτυπηθεί στο κεφάλι από 4 αριστερούς φοιτητές της Ιατρικής, οι οποίοι με βαριά σιδερένια εργαλεία, τον περίμενα κάτω από το σπίτι του. Κατά την διάρκεια της ανακοίνωσης του θανάτου του, στο δημοτικό συμβούλιο του Μιλάνο εκείνη την ώρα, σχεδόν όλοι οι σύμβουλοι ξέσπασαν σε χειροκροτήματα. Μια περίοδος όπου οι εθνικιστές αποτελούσαν στόχο των αριστερών τρομοκρατών και πάνω από 24 δολοφονίες έμειναν ατιμώρητες. Από τότε, κάθε χρόνο, εκατοντάδες συναγωνιστές τιμούν την μνήμη του νεκρού, με μια απλή τελετή στην διπλανή πλατεία που καταλήγει σε μια μικρή πορεία λίγων εκατοντάδων μέτρων, μέχρι το σπίτι του όπου και σημειώθηκε η δολοφονία.
Αυτήν την φορά όμως, οι αρχές του Μιλάνο απαγόρεψαν όχι μόνο την πορεία αλλά και την τελετή μνήμης. Μια κίνηση που παραξένεψε όλους, αφού ακόμη και βουλευτές διαφόρων κομμάτων έκαναν μια επερώτηση στην βουλή για να πραγματοποιηθεί η εκδήλωση αυτή.
Έτσι, την Δευτέρα το απόγευμα, πάνω από 1.500 συναγωνιστές διαφόρων εθνικιστικών κινημάτων, μαζεύτηκαν ακόμη και χωρίς άδεια, τιμήσουν τον νεκρό. Η ατμόσφαιρα ήταν τεταμένη αφού όλοι ήταν αποφασισμένοι. Ξαφνικά ξεκίνησε η πορεία αλλά οι αστυνομία με συντονισμένες κινήσεις έκλεισε από όλες τις διόδους την πρόσβαση περικυκλώνοντας τους εθνικιστές.
Σημειώθηκαν κάποιες συγκρούσεις με τραυματισμούς, αλλά τελικά η κατάσταση ηρέμησε αργά το βράδυ. Κατά τις 23.00, με διαταγή από την πολιτική αρχή, επιτράπηκε η πορεία και η απόδοση τιμής στο κλασικό σημείο.
Χτυπούν τον Σαλβίνι
Ο υπουργός των Εσωτερικών, Σαλβίνι, δήλωσε ότι ο νεαρός Sergio Ramelli, ήταν ένα παιδί που έχασε την ζωή του για τις ιδέες του και όπως αρμόζει έπρεπε να τιμηθεί η μνήμη του. Γενικά στην Ιταλία τον τελευταίο καιρό και με τις ευρωεκλογές να πλησιάζουν, η ένταση ανεβαίνει, αφού το καθεστώς, βλέπει να ανεβαίνουν και τα ποσοστά των δυνάμεων αυτών που θέλουν την σωτηρία και της λευτεριά της Ιταλίας από τους τοκογλύφους και από την αριστερά. Έτσι χτυπάνε με ότι τρόπο βρουν τον Σαλβίνι και μάλιστα χθες, ανακοινώθηκε από το γραφείο του, ότι θα γίνει η παρουσίαση του βιβλίου, που γράφτηκε από τον ίδιο, με τίτλο «εγώ είμαι ο Σαλβίνι. Συνέντευξη στον καθρέπτη». Τι το περίεργο έχει η παρουσίαση ενός βιβλίου άραγε;
Έχει μια πολύ σημαντική λεπτομέρεια, το ότι ο εκδοτικός οίκος που το παρουσιάζει ανήκει στην ριζοσπαστική εθνικιστική οργάνωση Casa Pound, που είναι γνωστή για τις σκληρές θέσεις της αλλά και για το ότι δηλώνουν, φασίστες της τρίτης χιλιετίας και μάλιστα θα έχουν και παρουσία στις ευρωεκλογές του Μαΐου. Αναμένεται λοιπόν να ανέβει η θερμοκρασία στα πολιτικά, αφού η λάσπη, οι κατηγορίες αλλά και η βία, ήταν πάντα μια κλασική τακτική της αριστεράς και του συστήματος γενικά, ενάντια στον εθνικισμό.
Κωνσταντίνος Μποβιάτσος
More Stories
Sergion Ramelli, μια ιστορία που δημιουργεί ακόμη φόβο
Ανήμερα του ετήσιου εορτασμού του Σέρτζιο Ραμέλι, μας έρχεται στο νου σαν ένα χτύπημα εκείνη η νύχτα της 29ης Απριλίου...
Αρχαιοφουτουρισμός 20 χρόνια μετά: αυτό που μας βοήθησε να καταλάβουμε o Guillaume Faye
«Η ιστορία μας διδάσκει ότι οι άνθρωποι δεν αλλάζουν τους πολιτισμούς τους με βάση κάποιο σχεδιασμό ούτε με δική τους...
Etsi mortuus urit… Αν και νεκρός, καίει ακόμη
«Θα έχεις κερδίσει. Το να σκοτωθείς από την τελευταία προσπάθεια δεν θα έχει πλέον σημασία αν οι άλλοι είναι εκεί,...
«Έκανα σκασιαρχείο απ’ τη ζωή»*, λίγα λόγια για τον Αλέξη Τραϊανό
του Άγγελου Δημητρίου«Ψάχνω τρόπο να πεθάνω γιατί θα μπούμε στην ΕΟΚ. Εγώ δεν θα μπω πουθενά», έγραφε το 1979 ο...
Αι «ειδοί του Μαρτίου» και η δολοφονία του Ιούλιου Καίσαρα
Η Λέξη Ειδοί προέρχεται από την λατινική λέξη Idus που σημαίνει ήμισυ και αναφέρεται στην ημέρα που διαιρεί τον μήνα...
Ξαναδιαβάζοντας τον Καζαντζάκη: «ο Ανήφορος»
Είχα να διαβάσω Καζαντζάκη από την εφηβεία μου: ήταν ο πιο επιδραστικός συγγραφέας για μένα εκείνη την περίοδο. Κι όχι...
Recent Comments