
του Άγγελου Δημητρίου
Για πρώτη φορά στην χώρα μας, μετά τα χρόνια της πασοκικής μονοκρατορίας, επιτελείται συντονισμένα και συστηματικά ο έλεγχος των ΜΜΕ, συμβατικών και ιντερνετικών, από την εξουσία.
Οι πολίτες παρακολουθούν τις εξελίξεις της επικαιρότητας κοπιαρισμένες, από δελτία ειδήσεων, εφημερίδες, διαδικτυακούς τόπους, και καμία αληθινή αντιπολίτευση δεν υπάρχει μπροστά σε αυτή την καλοστημένη προπαγανδιστική μηχανή που επαινεί συνεχώς τις κυβερνητικές επιλογές σε όλα ανεξαιρέτως τα ζητήματα. Όσοι ψελλίζουν κάτι διαφορετικό βαφτίζονται «ψεκασμένοι» και «συνωμοσιολόγοι».
Ο δε «εθνικιστικός χώρος» απ’ τον οποίο θα περίμενε κανείς μια αυθεντικότητα, συνεχίζει να τρώει τις σάρκες του, μέσα σε ένα αυστηρά οριοθετημένο περιθώριο, απ’ το οποίο αδυνατεί να εξέλθει, ομοιάζοντας με κινούμενη άμμο: όποια κίνηση γίνεται, τον τραβάει ολοένα και βαθύτερα σε αυτό το περιθώριο.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, όπου στην κοινωνία επικρατεί ένας αδυσώπητος ανταγωνισμός για το ποιος θα εξασφαλίσει τον άρτο τον επιούσιον και οι νοοτροπίες παραμένουν αμετάβλητες- ας δούμε τις δεκάδες χιλιάδες αιτήσεις στον ΑΣΕΠ για μια δημοσιοϋπαλληλική θέση ή στα προγράμματα ΕΣΠΑ για μια επιχορήγηση- και ενώ μια μειοψηφία συνεχίζει να πλουτίζει σιωπηρά ή κραυγαλέα, μέσα στο κλίμα αυτό λοιπόν, υπάρχουν άνθρωποι που ακόμα δεν έχουν ξεπουλήσει τις συνειδήσεις τους, αγαθοί σαν περιστέρια αλλά και φρόνιμοι σαν τους όφεις. Υπάρχει κυρίως ένα κομμάτι της ελληνικής νεολαίας που ακόμα βαδίζει στα σύννεφα και ορκίζεται σε δονκιχωτικές αλήθειες, που ακόμα πιστεύει σε έννοιες όπως ο ιδεαλισμός, την ώρα κατά την οποία όλα τα προσχήματα έχουν καταπέσει και τα ψέματα αποκαλύφθηκαν σαν μέσα από φτηνιάρικα φορέματα.
Για αυτούς τους λίγους υπάρχει και αυτό το περιοδικό! Με τα πενιχρά μέσα που διαθέτουμε, με όλες τις δυσκολίες που υπαγορεύουν οι καιροί συνεχίζουμε την περιοδική αυτή έκδοση σαν μέσο αντικουλτούρας και αντιδιαφωτίσης, προκρίνοντας όπως λέει και ο σύντροφος Adinolfi, την ποιότητα. Γιατί ό, τι και όποιος περιέχει ποιότητα μακροπρόθεσμα θα αντέξει. Ας παραμερίσουμε λοιπόν την εκζήτηση της ποσότητας, την ζητιανιά των ψήφων και των χρημάτων και ας γυρέψουμε να βρούμε δίπλα μας έναν ποιοτικό συναγωνιστή. Κάποιον που έχει να προσφέρει με καθαρή καρδιά και γνώση. Που μιλάμε την ίδια γλώσσα και έχουμε τις ίδιες έγνοιες.
Σε αυτό το τεύχος, καταπιανόμαστε με θέματα που έχουν να κάνουν με την ιδεολογία, την ιστορία, την επιστημονική γνώση, με πρόσωπα και φορείς ιδεών. Και ευελπιστούμε ότι το μέλλον θα φέρει τα καλύτερα! Ευχόμαστε καλό καλοκαίρι σε όλους εσάς τους αναγνώστες μας, με οδηγό την βελτιοδοξία!
More Stories
Sergion Ramelli, μια ιστορία που δημιουργεί ακόμη φόβο
Ανήμερα του ετήσιου εορτασμού του Σέρτζιο Ραμέλι, μας έρχεται στο νου σαν ένα χτύπημα εκείνη η νύχτα της 29ης Απριλίου...
Αρχαιοφουτουρισμός 20 χρόνια μετά: αυτό που μας βοήθησε να καταλάβουμε o Guillaume Faye
«Η ιστορία μας διδάσκει ότι οι άνθρωποι δεν αλλάζουν τους πολιτισμούς τους με βάση κάποιο σχεδιασμό ούτε με δική τους...
Etsi mortuus urit… Αν και νεκρός, καίει ακόμη
«Θα έχεις κερδίσει. Το να σκοτωθείς από την τελευταία προσπάθεια δεν θα έχει πλέον σημασία αν οι άλλοι είναι εκεί,...
«Έκανα σκασιαρχείο απ’ τη ζωή»*, λίγα λόγια για τον Αλέξη Τραϊανό
του Άγγελου Δημητρίου«Ψάχνω τρόπο να πεθάνω γιατί θα μπούμε στην ΕΟΚ. Εγώ δεν θα μπω πουθενά», έγραφε το 1979 ο...
Αι «ειδοί του Μαρτίου» και η δολοφονία του Ιούλιου Καίσαρα
Η Λέξη Ειδοί προέρχεται από την λατινική λέξη Idus που σημαίνει ήμισυ και αναφέρεται στην ημέρα που διαιρεί τον μήνα...
Ξαναδιαβάζοντας τον Καζαντζάκη: «ο Ανήφορος»
Είχα να διαβάσω Καζαντζάκη από την εφηβεία μου: ήταν ο πιο επιδραστικός συγγραφέας για μένα εκείνη την περίοδο. Κι όχι...
Recent Comments