«Είμαι από τη χώρα των δέντρων και των δασών, των βελανιδιών και των αγριογούρουνων, των αμπελιών και των επικλινών στεγών, των επών και των παραμυθιών, του Χειμερινού Ηλιοστασίου και του Αγίου Ιωάννη του καλοκαιριού.
Είναι μια απάντηση σε όσους ισχυρίζονται ότι η Ευρώπη δεν ξέρει η ίδια τι είναι. Είναι ένας τρόπος να πω ότι αναζητώ καταφύγιο μέσα μου, όσο πιο κοντά γίνεται στις ρίζες μου και όχι σε μια απόσταση που μου είναι ξένη. Το καταφύγιο όπου πηγαίνω να μαζευτώ είναι το βαθύ και μυστηριώδες δάσος της καταγωγής μου. Το ιερό μου βιβλίο είναι η Ιλιάδα καθώς και η Οδύσσεια, ιδρυτικά και αποκαλυπτικά ποιήματα της ευρωπαϊκής ψυχής.
Αυτά τα ποιήματα αντλούν από τις ίδιες πηγές με τους κελτικούς και τους γερμανικούς θρύλους, των οποίων την άρρητη πνευματικότητα εκδηλώνουν με ανώτερο τρόπο. Άλλωστε δεν με ενδιαφέρουν οι χριστιανικοί αιώνες.
Ο καθεδρικός ναός της Chartres είναι μέρος του σύμπαντός μου με τον ίδιο τρόπο όπως το Stonehenge ή ο Παρθενώνας. Αυτή είναι η κληρονομιά που πρέπει να υποτεθεί. Η ιστορία των Ευρωπαίων δεν είναι απλή. Σημαδεύεται από ρήξεις πέρα από τις οποίες μπορούμε να ξαναβρούμε τη μνήμη μας και τη συνέχεια της αρχέγονης Παράδοσής μας».
Dominique Venner